OLSZTYN. CZYLI O TYM, ŻE CZASAMI WARTO ZROBIĆ COŚ DLA SIEBIE – po 67

Jakiś czas temu Szymon wyjechał na kilka dni motocyklem do Austrii i Szwajcarii (możecie przeczytać o tym tutaj). Kilka osób zadało mi wtedy pytanie czy się zgodziłam i czy przyszło mi to łatwo? Zastanawiam się na co miałam się godzić? Czego miałam mu zabronić? Przyjemności? Owszem, szkoda mi było tego, że nie pojedziemy razem, bo pasją do motocykli zaraził mnie właśnie mój mąż. Jednak w domu, od paru miesięcy, mamy nowego członka rodziny, który odkąd się urodził wypełnił nasz świat i jest dla nas najważniejszy. Nie chcieliśmy go zostawiać jeszcze samego pod opieką jednej, czy drugiej babci. Uznaliśmy, że sami nie jesteśmy na to gotowi, dlatego dobrze, jak jedno z nas zostanie w domu.

Zanim się Mikołaj urodził, słuchaliśmy „dobrych rad” i opinii osób, u których (jak teraz wnioskuję) narastała frustracja, że tego nie mogą (bo dziecko), tamtego nie zrobią (bo dziecko) albo moje ulubione skierowane typowo do nas – teraz Wam się zacznie i koniec z wyjazdami 😀 Ale nie, nie, nie! Od samego początku kiedy dowiedzieliśmy się, że zostaniemy rodzicami postanowiliśmy, że będziemy żyć normalnie i nie bedziemy przesadzać. I wiecie co? Właśnie to realizujemy! Co prawda w ostatnim czasie nie mieliśmy czasu na jakieś dłuższe wyjazdy, ale nie jest naszym problemem wsiąść w samochód i pojechać gdzieś, gdziekolwiek z naszym małym człowieczkiem. Jezioro, morze, las, wieczorny letni spacer po godz. 21. Nie widzimy w tym problemu, jesli Miki jest spokojny. Poza tym, niedawno kupiliśmy bilety do Azji (wyjazd za 2 miesiące), Szymon wyjechał ze znajomymi w podróż swoim  ukochanym motocyklem, ja wyjechałam na babski weekend. A Mikołaj? Raz został z mamą, a raz z tatą. Można? Jeśli tylko się chce, to jak najbardziej. Mając rodzinę nie chodzi o to, aby się ograniczać, czegoś sobie zabraniać. Chodzi o to, aby każdy miał okazje do realizacji, czasami odpoczynku, aby być szczęśliwym i tworzyć szczęśliwy dom. Ja takiego odpoczynku potrzebowałam. Potrzebowałam oderwania się od budowy, remontów, stresu związanego z przeprowadzką do innego miasta, a nawet potrzebowałam odpoczynku od bycia mamą. Właśnie tak. Może niektórzy stwierdzą teraz, że jestem wyrodną matką, bo zostawiłam dziecko na weekend, ale wiecie co? Dobrze mi z tym! Mikołaj został w najlepszych rękach- taty. Lepiej być mu nie mogło. Ponadto, szczęśliwa mama, to szczęśliwe dziecko. Powtarzam to sobie od kilku miesięcy jak mantrę. Nie rezygnujemy więc z naszych planów, tylko starajmy się je dostosować do sytuacji. Nie powiem, że odkąd pojawił się w naszym życiu Mikołaj, to nic się nie zmieniło. Wręcz przeciwnie – nasze życie wywróciło się do góry nogami. Wszystko razem nam się nałożyło – dziecko, budowa domu, przeprowadzka. Czasami są takie dni, że nie mamy czasu ze sobą porozmawiać, tę samą książkę czytam od 3 miesięcy, a przewodnik o Malezji, który wcześniej pochłonęłabym przez 2 dni, leży i czeka na swoją kolej. Nie chciałabym jednak cofnąć się w czasie. Wszystko zależy od nas, od naszej organizacji i priorytetów. Zdaję sobie sprawę, że najbliższa wyprawa do Azji będzie się różniła od poprzednich, gdy byliśmy tylko my – nasza dwójka i nasze potrzeby. Nie wydaje mi się jednak, żeby teraz miało być gorzej. Myślę, że będzie wręcz przeciwnie. W końcu będziemy 24h/dobę ze sobą. Nas troje.